Wat nãh weer? Elke dag zit ik om 17.00 uur voor de tv te wachten op het Journaal. En ja hoor, vanaf het tv-scherm kijkt mevrouw Malou Petter mij opgewekt aan als er zich voor de tv hopelijk een horde onvoldoende ingeburgerde alochtonen (uit landen als Verwegisstan, Absurdistan enz.) heeft verzameld, die gespannen afwacht welke nieuwsfeiten onze Malou nu weer in eenvoudige taal gaat verkondigen. Haar spreektempo heeft zij stevig afgeremd.

“Dit  is  heel  mooi  want  zo  krijgt  het  journaal  een  avond-vullend  ka -rak -ter  en  hoeven  wij  ons  niet  langer  te  ergeren  aan  allerlei  nutteloze  en  overheidsgeld  verslindende  onzin  programma's.”

Ik zie meteen mogelijkheden om het journaal ook te laten voorlezen door bijvoorbeeld:

*Postbode Siemen (Hooy!) uit Villa Achterwerk: Zaai.

*Meneer de Uil (Snaveltjes toe!) uit de Fabeltjeskrant (tevens een passende naam voor het NOS Journaal)

Het zal de kijker zeker goed doen als de gebruikelijke aardse shit op ontspannen en bescheiden luchthartige toon wordt gedoseerd.

Ik verwacht niet dat de NPO programmaleiding dit zal overwegen, laat staan uitvoeren, omdat zij sowieso nooit open staat voor briljante ideeën, maar niet geschoten is altijd mis!

Het Journaal in Makkelijke Taal is een nieuwsprogramma van de publieke omroep NOS, gericht op mensen die moeite hebben met de Nederlandse taal.

Welnu, dit lijkt me geen overbodige luxe, maar de vraag is of dit werkt. Vandaar even wat ervaringsmomentjes, over moeite met onze taal gesproken: Enige tijd geleden ging ik, na een bezoek aan IKEA met een rammelende maag naar een uit Amerika overgewaaide snackboer. Achter de bestelkassa zat een persoon uit vermoedelijk India, die mij in onverstaanbaar Engels begon te ondervragen over wat mijn wensen waren. Ik snapte er de ballen van. Zij zag aan mijn gezicht dat ik geen Indiaas-Engels sprak en riep er een eveneens buitenlandse collega bij. Herhaling van zetten. Ik zeg met enige stemverheffing: Doe Mij nu gewoon een Hamburger, een kleintje Coke en een portie Friet. Dat begreep daar helemaal niemand! Heb ten einde raad maar op wat foodporn foto's gewezen.

Even later stond er een dienblad klaar met de gevraagde voedingswaren, zij het dat niemand daar het verschil tussen een hamburger en een wrap leek te kennen, of had ik wellicht in mijn opwinding op de verkeerde foto gewezen? Daar stond ik dan met een wrap en als ergens mijn tenen door mijn schoenzolen heen dreigen te krullen is dat wel bij een wrap. In een vrij kartonnerig flenspannekoekje zat een bult groenten gefrommeld met stukjes kip in een verwoestend hete saus. Ten einde raad heb ik de wrap chirurgisch uitgehold en naar binnen gewerkt, maar happy was ik in het geheel niet. Deze nering heb ik bliksemsnel van mijn bucket list verwijderd.

Nog een momentje: vrijwel iedere week ga ik op donderdagochtend even naar het WC Hoge Vucht. Maar dan is er ook markt en als de zon schijnt mag ik daar graag even heen gaan om een Vietnamese loempia te scoren bij die mobiele eenmanszaak op het parkeerterrein. Mijn fantasie voert mij op die markt naar Constantinopel en beleef ik een korte vakantie temidden van al onze kleurrijk causerende Turkse medelanders in kaftans, lange zwarte jurken en een enkele burka.

Betreurenswaardig vind ik in de afgelopen jaren echter het verdwijnen van de Hollandse kippenboer, de Hollandse fourniturenman, de Hollandse groenteboer en de Hollandse stoffenverkoper. Niemand is voor mij nog verstaanbaar en dwaal ik uiterst relaxed over ‘hun’ markt. Ik vind het toch zorgwekkend dat de kennis van onze taal in het algemeen gezien zeer is teruggelopen en dreigt af te glijden naar Neanderthaler niveau! Als men nu eens stevig inzet op kennistoename in plaats van die immens irritante gender doctrinatie van hele jonge kinderen, kan dit onze jeugd op een hoger plan tillen. En dan wordt er nota bene een miljard bezuinigd op hoger onderwijs! Zijn zullie in Den Haag dan helemaal losgezongen van de realiteit? Niet uit te leggen, toch?